Een vaste baan heeft Beatrice van der Poel nooit gehad. Na de kunstacademie belandde ze in het rondreizend circus van De Parade en werd fulltime, maar freelance muzikant. Haar cv laat een enorm aantal samenwerkingen met bekende artiesten, dichters en schrijvers zien.
Door haar stemwerk (audioboeken en commercials) heeft ze de pandemie aardig weten te doorstaan. Maar niet optreden is frustrerend, vertelt ze in de podcast over de culturele sector.
Tot besluit van de podcast zingt Beatrice een lied dat haar ooit angst inboezemde, vanwege de ontroerende schoonheid die aan haar tranen trok: Ne me quitte pas van Jacques Brel. Maar dan in de Nederlandse vertaling van Ernst van Altena: Laat me niet alleen.
Inmiddels is er een prachtige EP uitgebracht met 7 nummers van Brel door haar vertolkt, van dezelfde vertaler.